- alaq otu
- çim
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
bozalaq — is. bot. Baldırı enli, yarpağı bozumtul alaq otu. Bozalaq Azərbaycanda, demək olar ki, bütün rayonlarda yayılmış alaq bitkilərindəndir. Qədirov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ot — is. 1. Ağaclara, kollara mənsub olmayan yaşıl gövdəli incə bitki. Alaq otu. Yem otu. Ot biçmək. – <Mələk> bulağın qırağından bir çəngə ot yolub sənəyin ağzına basdı. . A. D.. // Yerin həmin bitkilərdən ibarət yaşıl örtüyü. Otun üstü ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-ula — (Qazax, Oğuz) 1. alaq otu (Qazax). – Ala ula basıf pambığı 2. göyərti (Oğuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alıvallatma — (Çənbərək) 1. alaq otu. – Güzdüyün alasın çəx’dix’ deyn a:dı içində alıvallatma yoxdu 2. zibil. – Üş put arpa aldıx, elə təmizdi kin, içində alıvallatma yoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
barınc — (Oğuz) alaq otu adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
do:uzotu — (İmişli, Kürdəmir) alaq otu adı. – Do:uzotınnan yığ, inəgə verəg (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fıntır — (Ağcabədi) alaq otu adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ger — (Yardımlı) alaq otu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaf — I (Dərbənd) mağara. – Qafda yazda da qar qaladu II (Oğuz) alaq otu. – Qara mal qafı yaxşı yiyir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
piyaz — (Oğuz) alaq otu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sirkan — (Cəbrayıl, Dərbənd, Göyçay, Kürdəmir, Oğuz, Zəngilan) 1. alaq otu (Göyçay, Kürdəmir, Oğuz). – Sirkanı bir uzunqulax ye:ır (Oğuz); – Ajı alax, sirkan muna deyirik (Göyçay); – Sirkan mə:sulu aparır, birdan ta: mə:sul olmaz (Kürdəmir) 2. tikanlı ot… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti